Het is alweer herfst.
‘Jaaa, heerlijk! Mooie kleuren, lekkere geur.’
‘Neee, verschrikkelijk! Regen en sombere dagen!’
Het valt me elk jaar weer op hoe erg de meningen kunnen verschillen over dit seizoen.
Voor de een is het een seizoen om naar uit te kijken en de natuur van dichtbij te zien veranderen. Om boswandelingen te maken met die typische herfstgeur. De warme oranjetinten in de bomen zien verschijnen. Het thuis gezellig maken. Er kunnen weer kaarsen aangestoken worden, kleedjes op de bank gelegd. Heel cliché, maar ook wel fijn 🙂 .
Een ander kan dit seizoen heel anders beleven. Je kan opzien tegen de regenachtige dagen. Het kan ook zijn dat de herfst iets met je stemming doet. Dat je je eerder somber of neerslachtig voelt. Dat het je wat zwaar maakt in je gemoed.
Tijd van inkeer
De herfst is eigenlijk ook een beetje een begin van jezelf meer terugtrekken. Naar binnen toe, je huis in. De dagen worden langzaam donkerder en kouder, de lichtjes in huis gaan eerder aan.
Je trekt niet alleen je fysieke huis in waar je woont, maar misschien trek je jezelf innerlijk ook wat meer terug. Misschien vraagt dit seizoen wel om wat meer bezinning, in plaats van alleen actie en naar buiten gericht te zijn. Zoals we dat in de lente en de zomer vaak doen. In de natuur zien we dit bijvoorbeeld in de sapstroom die zich terugtrekt. Tijdens de herfst reikt de sapstroom niet meer tot in de kleinste takjes, maar neemt juist af. De bladeren verkleuren en vallen van de boom. In de winter komen bomen zelfs even tot ‘stilstand’. Alleen het ‘skelet’ is nog over, om zo energie op te doen zodat hij in de lente weer kan bloeien en groeien.
Twee kanten van de medaille
En dat is denk ik erg belangrijk in het leven. Een balans vinden tussen actie en rust, spanning/ontspanning, naar buiten keren en naar binnen keren.
Net als je vrolijke dagen afgewisseld worden met wat neerslachtige dagen.
Je hoeft niet constant gelukkig te zijn of optimaal te presteren. Ook al lijkt het dat we daar in deze samenleving wel de meeste nadruk op leggen.
Sombere of verdrietige dagen horen ook bij het leven. Het geeft je de tijd om dingen te kunnen verwerken. Ook je innerlijke criticus hoort daarbij, zoals ik schreef in ‘Knikkende knieën – Hoe met zelfkritiek om te gaan’.
Zie het als twee kanten van de medaille. Aan de ene kant heb je geluk, voel je je fijn en ben je tevreden. Aan de andere kant heb je de dingen die je lastig vindt, waar je ontevreden over bent of die klachten veroorzaken.
Ik geloof niet dat je constant en alleen maar gelukkig kan of moet zijn. En dan bedoel ik echt het geïdealiseerde plaatje. Die andere kant, die je misschien liever niet zou hebben, hoort er ook bij, hoort ook bij jou. Natuurlijk bestaan hier veel gradaties in en afhankelijk van de mate waarin je de somberheid ervaart is het belangrijk om dit serieus te nemen en er eventueel hulp bij te zoeken.
Ik denk wel dat het mogelijk is om best tevreden te kunnen zijn met de kant waar je in eerste instantie misschien niet zo blij mee bent. En dat je in je ontevredenheid best gelukkig kan zijn. Hoe je dat doet? Dat is voor iedereen weer verschillend. En de weg daar naartoe kan ook heel verschillend zijn.
Als het je zou lukken om beide kanten van jezelf op een liefdevolle manier te benaderen, kom je misschien wel het meest in de buurt van ‘voluit leven’.
Food for thought
In hoeverre en op welke manier heeft de herfst invloed op jou?
Hoe wissel jij beide kanten van je leven af? (naar binnen gericht/naar buiten gericht, actie/rust, spanning/ontspanning, blije dagen/sombere dagen)
Hoe sta jij daar tegenover?
Hou mij op de hoogte van nieuwe blogs en activiteiten van Kunstzinnig Gezond.
